(جان دِ بائن) (20 فوریه 1633 ـ 1720) (سن: 65) (ملیت: هلندي) (سبك: دوران طلائي هلند)

جان دِ بائن (Jan de Baen) (زاده 20 فوریه 1633 ـ درگذشت 1720) در هارلم، هلند، جمهوری هلند به دنیا آمد. پس از مرگ پدر و مادرش، زمانی که او کودک بود، با عمویش هیندرک پیمن (یا پیمنز) زندگی کرد. او اولین درس های نقاشی خود را از عمویش که خود نقاش بود دریافت کرد. از سال 1645 تا 1648 او در آمستردام زندگی کرد و در آنجا شاگرد نقاش یاکوب آدریانس باکر بود.
پس از اتمام دوره آموزشی، او برای دربار تبعید شده چارلز دوم انگلستان کار کرد، اما پس از بازسازی انگلیسی در سال 1660 از حامی خود پیروی نکرد، بلکه به لاهه نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا به عنوان نقاش پرتره کار کرد. انتخاب کننده براندنبورگ از او خواست در دربارش در برلین کار کند، اما او این دعوت را رد کرد. او معلم پسرش، نقاش ژاکوبوس دو بائن، و شاگردان یوهان فردریش بودکر، دنیس گودین، هندریک ون لیمبورخ، نیکلاس ون راوستاین، پترو ون ریجس، یان ون سوئل، و یوهانس ولوونز بود.
یان دی بائن (۲۰ فوریه ۱۶۳۳ – ۱۷۰۲) نقاش پرتره هلندی بود که در دوران طلایی هلند زندگی می‌کرد. او از سال 1645 تا 1648 شاگرد نقاش Jacob Adriaensz Backer در آمستردام بود. او برای چارلز دوم انگلستان در تبعید هلندی خود کار کرد و از سال 1660 تا زمان مرگش در لاهه زندگی و کار کرد. پرتره های او در زمان خود محبوب بود و برجسته ترین افراد زمان خود را نقاشی می کرد.
پرتره های او در زمان خودش محبوبیت داشت و برجسته ترین افراد زمان خود را نقاشی می کرد. او کورنلیس دو ویت و برادرش یوهان دو ویت را زنده و مرده نقاشی کرد.
او نقش دوک بزرگ توسکانی و ویلیام سوم پادشاه انگلستان را به تصویر کشید. او علاوه بر پرتره، مناظر شهری، نقاشی های تاریخی و نقاشی های ژانر را نیز می کشید.
او در 87 سالگی خود درگذشت.

منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل