(کانستبل) (۱۱ ژوئن ۱۷۷۶ ـ ۳۱ مارس ۱۸۳۷) (سن: 61) (ملیت: انگليسي) (سبك: رمانتيسيسم)

جان کانستبل (John Constable) (زاده ۱۱ ژوئن ۱۷۷۶ ـ درگذشت ۳۱ مارس ۱۸۳۷) یک نقاش انگلیسی سبک رمانتیک بود. او که در سافک به دنیا آمده بود به خاطر نقاشی منظره دره ددهام معروف است، منطقه‌ای که اطراف خانه‌اش بود و الان به نام منطقه کانستبل شناخته شده‌است و وی با عاطفه فراوانی بر روی آن سرمایه‌گذاری کرد. او در نامه‌ای در سال ۱۸۲۱ به دوستش جان فیشر نوشت: «من محیط خودم را باید بهتر نقاشی کنم، نقاشی کلمه دیگری برای احساس است.»[۲]
مشهورترین نقاشی‌های او عبارتند از پارک ویونهو در سال ۱۸۱۶، دره ددهام سال۱۸۰۲ و گاری علف خشک در سال ۱۸۲۱. اگرچه الان نقاشی‌های او در بین محبوبترین و باارزشترین کارهای هنری بریتانیا قرار دارد، اما کانستبل هرگز از نظر مالی موفق نبود. او تا قبل از سن ۵۲ سالگی و انتخاب در آکادمی رویال عضو هیچ مؤسسه‌ای نشد. کارهای او در فرانسه، جایی که کارهای بیشتری نسبت به سرزمین مادری اش فروخت، با آغوش باز پذیرفته شده و الهام بخش مکتب باربیزون شد.
جان کنستبل، RA (/ˈkʌnstəbəl, ˈkɒn-/؛ 11 ژوئن 1776 – 31 مارس 1837) یک نقاش رمانتیک انگلیسی بود. او که در سافولک به دنیا آمد، عمدتاً به خاطر نقاشی‌های منظره‌اش از ددهام ویل، منطقه اطراف خانه‌اش – که اکنون به نام «کشور پاسبان» شناخته می‌شود – که با شدت محبت روی آن سرمایه‌گذاری کرد، شهرت دارد. او در سال 1821 به دوستش جان فیشر نوشت: “من باید مکان هایم را به بهترین شکل نقاشی کنم”، “نقاشی کلمه دیگری برای احساس است”.
مشهورترین نقاشی‌های او شامل پارک ویونهو ۱۸۱۶، ددهام ویل ۱۸۰۲ و هی وین ۱۸۲۱ می‌شود. اگرچه نقاشی‌های او اکنون از محبوب‌ترین و ارزشمندترین نقاشی‌های او در هنر بریتانیا هستند، اما کنستابل هرگز از نظر مالی موفق نبود. او تا زمانی که در سن 52 سالگی به عضویت آکادمی سلطنتی انتخاب شد، به عضویت این مؤسسه درآمد. کار او در فرانسه مورد استقبال قرار گرفت، جایی که او آثار بیشتری نسبت به زادگاهش انگلستان فروخت و الهام بخش مکتب باربیزون شد.
جان کنستبل در ایست برگلت، روستایی در رودخانه استور در سافولک، از خانواده گلدینگ و آن (واتز) پاسبان متولد شد. پدرش یک تاجر ذرت ثروتمند، صاحب کارخانه فلتفورد میل در شرق برگولت و بعداً کارخانه ددهام در اسکس بود. گلدینگ پاسبان صاحب یک کشتی کوچک به نام تلگراف بود که در میستلی در مصب استور لنگر انداخت و از آن برای حمل ذرت به لندن استفاده کرد. او پسر عموی تاجر چای لندن، آبرام نیومن بود. اگرچه پاسبان پسر دوم والدینش بود، اما برادر بزرگترش از نظر ذهنی ناتوان بود و انتظار می رفت جان جانشین پدرش در این تجارت شود. پس از یک دوره کوتاه در یک مدرسه شبانه روزی در لاونهام، او در یک مدرسه روزانه در ددهام ثبت نام کرد. پاسبان پس از ترک تحصیل در تجارت ذرت کار کرد، اما برادر کوچکترش آبرام در نهایت مدیریت کارخانه ها را بر عهده گرفت.
پاسبان در جوانی سفرهای طراحی آماتوری را در حومه سافولک و اسکس اطراف آغاز کرد که قرار بود موضوع بخش بزرگی از هنر او شود. این صحنه ها به قول خودش «من را نقاش کرد و سپاسگزارم». “صدای خروج آب از سدهای آسیاب و غیره، بید، تخته های پوسیده قدیمی، تیرهای لزج، و آجرکاری، من عاشق چنین چیزهایی هستم.” او به جورج بومونت، یک مجموعه دار، معرفی شد، که هاگار و فرشته ارزشمند خود توسط کلود لورن را به او نشان داد، که الهام بخش پاسبان بود. بعداً، در حالی که از اقوامش در میدلسکس دیدن می کرد، با هنرمند حرفه ای جان توماس اسمیت آشنا شد که او را در مورد نقاشی توصیه کرد، اما همچنین از او خواست که به جای اینکه هنر را به طور حرفه ای شروع کند، در تجارت پدرش باقی بماند.
در سال 1799، پاسبان پدرش را متقاعد کرد که به او اجازه دهد تا حرفه هنری را دنبال کند و گلدینگ کمک هزینه کمی به او اعطا کرد. او با ورود به مدارس آکادمی سلطنتی به عنوان یک سرباز آزمایشی، در کلاس های زندگی و تشریح تشریح شرکت کرد و استادان قدیمی را مطالعه کرد و کپی کرد. از جمله آثاری که در این دوره الهام‌بخش او شدند، نقاشی‌هایی از توماس گینزبورو، کلود لورن، پیتر پل روبنس، آنیبال کاراکی و یاکوب ون رویسدیل بودند. او همچنین به طور گسترده در میان شعر و خطبه می خواند، و بعداً ثابت کرد که هنرمندی برجسته است. او در سن 61 سالگي درگذشت.
منبع: ويكي پديا
برگردان ويرايش متن: سروش بي دل