(ويژه لوبرَن) (16 آوریل 1755 – 30 مارس 1842) (سن: 82) (ملیت: فرانسوي) (سبك: روكوكو)

لوئیز الیزابت ویژه لوبرَن (Louise Elisabeth Vigee Le Brun) (زاده 16 آوریل 1755 – درگذشت 30 مارس 1842) كه به نام مادام لوبرن نیز می‌شناسند، موفق‌ترین و گران‌ترین نقاش پرتره قرن هجدهم بود.
لو برون، نقاش با استعدادی که به خاطر شوخ طبعی و زیبایی‌اش شهرت داشت، در سنین نوجوانی آتلیه خود برای کشیدن پرتره را دایر کرد در سن ۲۳ سالگی اولین تابلو از مجموعه پرتره‌هایش از ماری آنتوانت را کشید. دخالت مستقیم ملکه فرانسه باعث شد بالاخره لو برون به آکادمی سلطنتی راه یابد. او به خاطر ازدواجش با شارل لو برون، دلال آثار هنری، از ورود به آن محروم شده بود.
تماس او با خانواده سلطنتی مجبورش کرد در جریان انقلاب فرانسه از آن کشور بگریزد. در ۱۲ سال بعد او به نقاشی کردن پرتره چهره‌های بزرگ اروپا ادامه داد. قبل از بازگشت به فرانسه ۶ سال در دربار کاترین کبیر در سن پترزبورگ زندگی کرد.
سبک هنری او به طور کلی بخشی از عواقب رکوکو با عناصر سبک نئوکلاسیک پذیرفته شده در نظر گرفته می شود. موضوع و پالت رنگ او را می توان به عنوان رکوکو طبقه بندی کرد، اما سبک او با ظهور نئوکلاسیک هماهنگ است.
زندگی نامه:
الیزابت لوئیز ویژ در 16 آوریل 1755 در پاریس به دنیا آمد. در سن پنج سالگی او وارد یک صومعه شد و تا سال 1766 در آنجا ماند. پدرش در 12 سالگی فوت کرد. در زمانی که در اوایل نوجوانی خود بود، به صورت حرفه ای پرتره می کشید. در سال 1774 او به عضویت آکادمی درآمد. در 11 ژانویه 1776 با ژان باتیست پیر لو برون، نقاش و دلال آثار هنری ازدواج کرد.
همانطور که حرفه او شکوفا شد، توسط ماری آنتوانت حمایت شد. او بیش از 30 پرتره از ملکه و خانواده اش کشید، که منجر به این تصور رایج شد که او پرتره نگار رسمی ماری آنتوانت است.
او یکی از تنها 15 زنی بود که بین سال های 1648 و 1793 به عضویت کامل در آکادمی درآمد.
تبعید:
در اکتبر 1789، پس از دستگیری خانواده سلطنتی در جریان انقلاب فرانسه به همراه دختر خردسالش جولی از فرانسه گریخت. در غیبت 12 ساله خود از فرانسه، در ایتالیا (1789 – 1792)، اتریش (1792- 1795)، روسیه (1795- 1801) و آلمان (1801) زندگی و کار کرد.
بازگشت به فرانسه:
پس از کمپین مداوم شوهر سابق و سایر اعضای خانواده اش برای حذف نام او از فهرست مهاجران ضد انقلاب، او سرانجام توانست در ژانویه 1802 به فرانسه بازگردد. او در سال 1803 به لندن، در سال 1807 به سوئیس و دوباره در سال 1808 به سوئیس سفر کرد. در ژنو، او به عنوان عضو افتخاری آكادمي هنر انتخاب شد.
او در 30 مارس 1842 در86 سالگی در پاریس درگذشت. در نزدیکی خانه قدیمی خود به خاک سپرده شد. روی سنگ قبر او نوشته شده: (اینجا بالاخره استراحت می کنم…)
منبع: ويكي پديا
ويرايش متن: سروش بي دل