(فون آخن) (1552 – 4 مارس 1615) (سن: 63) (ملیت: آلماني) (سبك: منريسم)

هانس فون آخن (Hans von Aachen) (زاده 1552 – درگذشت 4 مارس 1615) نقاش آلمانی که یکی از نمایندگان برجسته شیوه شمالی بود.
هانس فون آخن هنرمندی همه کاره و سازنده بود که در ژانرهای زیادی کار کرد. او به عنوان نقاش پرتره های شاهزاده و اشرافی موفق بود و بیشتر به نقاشی موضوعات مذهبی، اساطیری و تمثیلی پرداخت. حامی اصلی او، امپراتور رودولف دوم، که به دلیل مهارتش در به تصویر کشیدن برهنه ها شهرت داشت، صحنه های اساطیری وابسته به عشق شهوانی او به طور خاص مورد علاقه بود. اینها آثاری هستند که او بیشتر به آنها شهرت دارد. او همچنین تعدادی نقاشی ژانر از گروه‌های کوچک فیگورهایی که از سینه به بالا نشان داده می‌شوند، می‌خندد و اغلب ظاهراً از خود و همسرش به عنوان مدل استفاده می‌کند. فون آخن معمولاً در مقیاس کوچک کار می کرد و بسیاری از آثار او نقاشی کابینت روی مس هستند.
زندگی و کار هانس فون آخن شاهدی بی نظیر از انتقال فرهنگی بین اروپای شمالی، جنوبی و مرکزی در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم است. پس از آموزش در سنت نقاشی رنسانس هلندی، هنرمند در سال 1574 به ایتالیا نقل مکان کرد، جایی که حدود 14 سال در آنجا ماند و عمدتاً در ونیز کار کرد. او در سال 1587 به زادگاهش آلمان بازگشت و در مونیخ در باواریا اقامت گزید. سالهای پایانی او را در پراگ گذراند. ترکیب رئالیسم هلندی آموزش او و تأثیرات ایتالیایی که در طول سفرهایش به دست آورده بود باعث ایجاد سبک نقاشی منحصر به فرد او شد.
حضور او در مراکز مهم هنری آن زمان، توزیع گسترده آثار چاپی پس از طرح‌هایش و شخصیت صمیمانه‌اش، همگی به شهرت بین‌المللی او در زمان حیاتش کمک کرد.
هانس فون آخن در کلن متولد شد. نام خانوادگی او از زادگاه پدرش آخن در آلمان گرفته شده است.
هانس فون آخن نقاشی را در آلمان به عنوان شاگرد نقاش پرتره گئورگ جریگ که در آنتورپ آموزش دیده بود آغاز کرد. او احتمالاً قبل از عزیمت به ایتالیا در حدود سال 1574 به انجمن نقاشان کلن پیوست. مانند بسیاری از هنرمندان شمالی زمان خود، مانند نقاش فلاندری بارتولومئوس اسپرانگر، پس از آن مدت طولانی را در ایتالیا گذراند. او از سال 1574 تا 1587 در ونیز زندگی کرد و در آنجا به عضویت جامعه هلندی و آلمانی هنرمندان، چاپگران و فروشندگان آثار هنری درآمد. او به عنوان یک کپی نویس فعال بود و در کارگاه نقاش فلاندری و فروشنده آثار هنری گاسپار رم که اهل آنتورپ بود کار می کرد. رم ترتیبی داد که فون آخن با هنرمندی به نام مورت (یا مورتو) شاگردی کند. این کارآموزی شامل ساختن کپی از آثار معروف در کلیساهای ونیز بود. مقصد بسیاری از این نسخه ها بازار هنر اروپای شمالی بود. یک کلکسیونر و فروشنده هنر معاصر در آنتورپ به نام هرمان دی نیت مجموعه ای از نزدیک به 850 نقاشی اصلی و کپی شده داشت که شش مورد از هانس فون آخن (دو نسخه از آنها پس از رافائل) بود.
فون آخن در سال 1575 به رم رفت. در اینجا مجسمه‌های عتیقه و آثار استادان ایتالیایی را مطالعه کرد. او به عضویت حلقه هنرمندان شمالی فعال در رم مانند اتو ون وین، یوریس هوفناگل، برادران پل و ماتییس بریل، هانس اسپکارت و جوزف هاینتز بزرگ درآمد. او توانست کمیسیونی برای ولادت برای کلیسای Gesù، کلیسای مادر انجمن عیسی (یسوعیان) در رم فراهم کند. در فلورانس در سال‌های 1582-1582، او به خاطر پرتره‌های خود شهرتی پیدا کرد که منجر به سفارش‌هایی از خانواده حاکم مدیچی شد. در سال 1585 او دوباره در ونیز اقامت گزید. مرگ: او در سن 63 سالگي درگذشت.

منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل