(فیورنتینو) (۸ مارس ۱۴۹۴ و ۱۴ نوامبر ۱۵۴۰) (سن: 46) (ملیت: ايتاليايي) (سبك: منريسم)

روسو فیورنتینو (Rosso Fiorentino) (زاده ۸ مارس ۱۴۹۴ و درگذشته ۱۴ نوامبر ۱۵۴۰) نقاش منريسم (شیوه‌گرای) ایتالیایی بود. وی اهل فلورانس و بنیانگذار مکتب فنتن بلو بود. روسو فیورنتینو مدتی کوتاه زیر نظر آندرا دل سارتو آموزش دید. او تحت تاثیر آثار متاخر میکلانژ و باسمه‌های دورر به شیوه‌ای مغایر با کلاسیسم رنسانس دست یافت.
جووانی باتیستا دی یاکوپو (8 مارس 1495 به سبک گریگوری یا 1494 بر اساس محاسبه زمان در فلورانس که در آن سال از 25 مارس تا 14 نوامبر 1540 شروع می شود)، معروف به Rosso Fiorentino (به معنای “فلورانسی سرخ” در ایتالیایی) یا ایل روسو، نقاش مانریست ایتالیایی بود که در رنگ روغن و نقاشی دیواری کار می کرد و به مکتب فلورانس تعلق داشت.
زندگی نامه:
روسو که در فلورانس با موهای قرمزی که به او لقب داده بود به دنیا آمد، ابتدا در استودیوی آندره آ دل سارتو در کنار هم عصر خود، پونتورمو، آموزش دید. کارهای اولیه او شامل خانواده مقدس با نوزاد سنت جان باپتیست (گالری هنری والترز)، کروبی در حال عود نواختن (اوفیزی) و نوزاد سنت جان باپتیست (مجموعه خصوصی) است که همگی در حدود سال 1521 تولید شدند. در اواخر سال 1523، روسو به رم، جایی که او در معرض آثار میکل آنژ، رافائل و دیگر هنرمندان دوره رنسانس قرار گرفت و در نتیجه سبک هنری او تغییر یافت.
روسو با فرار از رم پس از غارت سال 1527، سرانجام به فرانسه رفت و در سال 1530 در دربار فرانسیس اول موقعیتی را به دست آورد و تا زمان مرگش در آنجا ماند. روسو به همراه فرانچسکو پریماتیکچیو یکی از هنرمندان برجسته ای بود که در شاتو فونتنبلو به عنوان بخشی از “اولین مدرسه فونتنبلو” کار کرد و بیشتر عمر خود را در آنجا گذراند. پس از مرگ او در سال 1540 (که طبق ادعای غیرمستند وازاری، خودکشی بود)، فرانچسکو پریماتیکچیو مدیریت هنری فونتنبلو را بر عهده گرفت.
شهرت روسو، در کنار سایر سبک‌های فلورانسی متاخر رنسانس، مدت‌ها در مقایسه با دیگر معاصران طبیعت‌گرا و برازنده‌تر مورد توجه نبود، اما در دهه‌های اخیر به طور قابل توجهی احیا شده است. اینکه شاهکار او در شهری کوچک و دور از مسیر گردشگری است، به ویژه قبل از ورود عکاسی، عاملی در این امر بود. ژست های او مطمئناً درهم و برهم است و هیکل های او اغلب ضعیف و لاغر به نظر می رسند، اما کار او قدرت قابل توجهی دارد.
رسوب از صلیب:
شاهکار او عموماً رسوب یا فرود آمدن از محراب صلیب در Pinacoteca Comunale di Volterra (در ابتدا برای Duomo نقاشی شده) است. برخلاف غم منجمد سایر رسوبات، این یکی به عنوان یک عملیات شتابزده و پیچیده به نظر می رسد، در حالی که شکل های زیر بیان ساده و نیرومندی از اندوه آرام دارند، با عبارات قدرتمندی که توسط چهره های پنهان اشاره می شود. آسمان تاریک است. سه نردبان و نردبان‌هایی که مسیح را پایین می‌آورند، ناامن به نظر می‌رسند. مسیح خود بی روح است. این صحنه دیوانه وار و بادگیر را با ترکیبی به همان اندازه پیچیده، اما محدودتر با همان مضمون توسط پونتورمو منیریست نزدیک فلورانسی معاصر مقایسه کنید.
روسو به نقاشی دومین، تیره تر و شلوغ تر محراب رسوبی برای کلیسای سن لورنزو در سانسپولکرو ادامه داد. او در سن 46 درگذشت.

منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل