(کارلوس دوران) (4 ژوئیه ۱۸۳۷ – ۱۷ فوریهٔ ۱۹۱۷) (سن: 80) (ملیت: فرانسوي) (سبك: رئاليسم)

شارل آگوست امیل دوران، مشهور به کارلوس دوران ((Carolus Duran (زاده 4 ژوئیه ۱۸۳۷ – درگذشت ۱۷ فوریهٔ ۱۹۱۷) نقاش و مربی هنر فرانسوی بود. او به خاطر تصاویر شیک خود از اعضای جامعه عالی در جمهوری سوم فرانسه مورد توجه است.
او فرزند صاحب هتل بود. اولین درس های طراحی او با یک مجسمه ساز محلی به نام آگوستین فیدیاس کادت دو بوپره در آکادمی لیل بود. سپس نقاشی را نزد فرانسوا سوشون شاگرد ژاک لویی دیوید آغاز کرد. او در سال 1853 به پاریس رفت و در آنجا نام “کارولوس-دوران” را برگزید. در سال 1859 اولین نمایشگاه خود را در سالن برگزار کرد. در همان سال، او شروع به حضور در آکادمی سوئیس کرد، جایی که تا سال 1861 در آنجا تحصیل کرد. یکی از تأثیرات اولیه او رئالیسم گوستاو کوربه بود.
از سال 1862 تا 1866، به لطف بورسیه تحصیلی زادگاهش، به رم و اسپانیا سفر کرد. در آن زمان، او از سبک کوربه دور شد و بیشتر به دیگو ولاسکز علاقه مند شد. پس از بازگشت به فرانسه، اولین مدال طلای خود را در سالن دریافت کرد. تصویر او «قتل‌شده» یا «ترور» (1866) یکی از اولین موفقیت‌های او بود، اما پس از آن به‌عنوان یک نقاش پرتره و رئیس یکی از آتلیه‌های اصلی پاریس شناخته شد. درخشان ترین هنرمندان نسل بعدی شاگردان او بودند.
در سال 1867، او یکی از 9 عضو “Société Japonaise du Jinglar” (نوعی شراب) شد. گروهی شامل هانری فانتین لاتور، فلیکس براکموند و مارک لوئیس سولون. آنها هر ماه یک بار در سوور برای یک شام “à la Japonaise” ملاقات می کردند.
او با پائولین کرویزت، یک پاستلیست و مینیاتوریست که در سال 1869 برای نقاشی خود “بانوی دستکش پوش” ژست گرفته بود، ازدواج کرد. آنها سه فرزند داشتند. دختر بزرگ آنها، ماری-آن، با نمایشنامه نویس ژرژ فیدو ازدواج کرد.
پس از 1870، او تقریباً تمام خود را وقف پرتره کرد. در حالی که بسیاری از نقاشی‌های او حامیان ثروتمند را در لباس‌های شیک به تصویر می‌کشیدند، او همچنین پرتره‌ای از باغبان خود را ترسیم کرد که در تضاد با دیگر آثارش در خطوط گشاد و رنگ‌های خاکی آن قرار دارد. موفقیت او به او اجازه داد تا استودیویی را در بلوار دو مونپارناس افتتاح کند و در آنجا آموزش نقاشی نیز برگزار کرد. او در سال 1872 به عنوان شوالیه در لژیون d’honneur نامیده شد. در سال 1878 به افسر، در سال 1889 به فرماندهی و در سال 1900 به افسر بزرگ ارتقا یافت.
در سال‌های 1889 و 1900 در هیئت داوران نمایشگاه جهانی کار کرد. در سال 1890، او یکی از بنیانگذاران دومین انجمن ملی هنرهای زیبا بود و در سال 1904 به عضویت آکادمی هنرهای زیبا انتخاب شد. سال بعد به عنوان مدیر آکادمی فرانسه در رم منصوب شد. ، سمتی که تا سال 1913 برعهده داشت.
او یک بازدیدکننده مکرر از استراحتگاه در Fréjus بود، جایی که صاحب یک ویلا کوچک بود. پس از مرگ او، استراحتگاه یک میدان و یک ساحل را به نام او نامگذاری کرد.
مرگ: او در سن 80 سالگي درگذشت.
منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل