(ون الست) (16 مه 1627 – 22 مه 1683) (سن: 65) (ملیت: هلندي) (سبك: باروك)

ویلم ون الست (Willem van Aelst) (زاده 16 مه 1627 – به خاک سپرده شد 22 مه 1683) یک هنرمند هلندی عصر طلایی بود که در نقاشی طبیعت بی جان با گل یا بازی تخصص داشت.
ون آلست در دلفت در خانواده ای از قضات برجسته شهر متولد شد. او نقاشی را نزد عمویش، نقاش طبیعت بی جان، اورت ون الست، آموخت. در 9 نوامبر 1643 به عنوان استاد انجمن سنت لوک در دلفت ثبت نام کرد.
بین سال های 1645 تا 1649 در فرانسه زندگی می کرد. در سال 1649 ون آلست به فلورانس سفر کرد و در آنجا به عنوان نقاش دربار نزد فردیناندو دوم مدیچی، دوک بزرگ توسکانی خدمت کرد. در اینجا او به عنوان Guillielmo d’Olanda شناخته شد. در این زمان، دوک بزرگ همچنین دو هلندی همکار ماتیاس ویتوس و اتو مارسئوس ون شریک را به کار گرفت، دومی نیز یک نقاش طبیعت بی جان بود که احتمالاً بر سبک ون آلست تأثیر گذاشته است. فردیناندو دوم به ون آئلست زنجیر و مدال طلا را به عنوان گواهی تایید و تصدیق استعدادهایش به طور علنی تقدیم کرد.
حدس زده شده است که ون آلست از رم بازدید کرد و در آنجا به عضویت Bentvueghels، انجمنی متشکل از هنرمندان عمدتا هلندی و فلاندری فعال در رم، درآمد. این حدس، نه چندان قانع‌کننده، مبتنی بر تمرین او در طول سال‌های 1657/58 برای امضای آثارش با نام خود و به دنبال آن: «نام مستعار (و یک شکل چوبی کشیده)» است. برخی این را به عنوان اشاره به نام Bent (نام مستعاری که یکی از اعضای Bentvueghels می‌پذیرد) تعبیر کردند – De Vogelverschrikker (هلندی برای مترسک) – اما هیچ سندی وجود ندارد که این را تأیید کند.
در سال 1656 او به هلند بازگشت تا برای همیشه در آمستردام ساکن شود. او به یکی از برجسته ترین نقاشان طبیعت بی جان نسل خود تبدیل شد که به او اجازه داد در پرینسنگراخت زندگی کند. او باید در آمستردام در سال 1683 یا اندکی پس از آن درگذشت، زیرا آخرین اثر تاریخی او مربوط به آن سال است. ون آلست به راشل رویش، آیزاک دنیس، ماریا ون اوستروییک و ارنست استیون آموزش داد.
مرگ: او در سن 56 سالگي درگذشت.

منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل