(پونتورمو) (۲۴ مي ۱۴۹۴ – ۲ ژانویه ۱۵۵۷) (سن: 63) (ملیت: ايتاليايي) (سبك: منريسم)

یاکوپو کاروچی (Pontormo) (زاده ۲۴ مي ۱۴۹۴ – درگذشت ۲ ژانویه ۱۵۵۷) که معمولاً با نام‌های جاکوپو دا پونتورمو، یاکوپو پونتورمو یا به سادگی پونتورمو شناخته می‌شود، نقاش و پرتره‌نویس ایتالیایی منیریست اهل مکتب فلورانس بود. آثار او نشان‌دهنده تغییر سبکی عمیق از نظم چشم‌انداز آرامی است که هنر رنسانس فلورانس را مشخص می‌کرد. او به دلیل استفاده از حالت های دوقلویی، همراه با دیدگاه مبهم مشهور است. به نظر می‌رسد که چهره‌های او اغلب در محیطی نامطمئن شناور هستند که نیروهای گرانش مانعی ندارند.
یاکوپو کاروچی در ، در نزدیکی امپولی، در خانواده بارتولومئو دی یاکوپو دی مارتینو کاروچی و الساندرا دی پاسکواله دی زانوبی به دنیا آمد. وازاری نقل می‌کند که چگونه پسر یتیم، «جوان، مالیخولیا و تنها» به عنوان یک شاگرد جوان رفت و آمد می‌کرد:
پونتورمو در فلورانس و اطراف آن نقاشی می‌کرد که اغلب توسط حمایت مدیچی حمایت می‌شد. یورش به رم، عمدتاً برای دیدن آثار میکل آنژ، بر سبک بعدی او تأثیر گذاشت. چهره های جن زده و بدن های کشیده از ویژگی های آثار اوست. نمونه‌ای از سبک اولیه پونتورمو، نقاشی دیواری است که دیدار باکره و سنت الیزابت را با پیکره‌های رقص‌مانند و متعادل خود، که از سال‌های 1514 تا 1516 نقاشی شده است، نشان می‌دهد.
این بازدید اولیه مقایسه جالبی با نقاشی او با همین موضوع (در سمت راست) دارد، که حدود یک دهه بعد برای کلیسای محلی سنت مایکل در Carmignano، در حدود 20 کیلومتری غرب فلورانس انجام شد. قرار دادن این دو تصویر در کنار هم – یکی از سبک اولیه او و دیگری مربوط به دوران بلوغ او – پیشرفت هنری پونتورمو را به تسکین شدیدی تبدیل می کند. در آثار قبلی، پونتورمو از نظر سبک به معلم خود، آندره آ دل سارتو، و به اصول هنری رنسانس اوایل قرن شانزدهم بسیار نزدیکتر است. به عنوان مثال، فیگورها در کمتر از نیمی از ارتفاع تصویر کلی قرار دارند، و اگرچه کمی شلوغ تر از تعادل واقعی رنسانس بالا هستند، حداقل در یک محیط معماری کلاسیک در فاصله ای راحت از بیننده قرار می گیرند. در اثر بعدی، بیننده تقریباً به طرز ناخوشایندی به ویرجین و سنت الیزابت نزدیک می‌شود که در ابرهای پارچه‌ای به سمت یکدیگر حرکت می‌کنند. علاوه بر این، محیط معماری روشنی که در قطعه قبلی با دقت ساخته شده است، به نفع یک محیط شهری غیر توصیفی عجیب به طور کامل رها شده است.
بوم های جوزف (اکنون در گالری ملی لندن) نمونه دیگری از سبک توسعه پونتورمو را ارائه می دهند. این آثار که تقریباً همزمان با دیدار قبلی انجام شده است (مانند یوسف در مصر، در سمت چپ) گرایش بسیار بیشتری به آداب و رسوم دارند. به گفته جورجیو وازاری، نشیمن پسری که روی یک پله نشسته، شاگرد جوان او، برونزینو است.
در سال‌های بین بازدیدهای SS Annunziata و San Michele، پونتورمو در تزئینات دیواری سالن ویلای روستایی مدیچی در Poggio a Caiano (1519–20)، در 17 کیلومتری شمال غربی فلورانس شرکت کرد. او در آنجا نقاشی های دیواری را به سبک شبانی کشید که برای نقاشان فلورانسی بسیار غیر معمول بود. موضوع آنها اسطوره کلاسیک مبهم Vertumnus و Pomona در یک لونت بود.
در سال 1522، زمانی که طاعون در فلورانس شیوع پیدا کرد، پونتورمو به سمت Certosa di Galluzzo، یک صومعه سرپوشیده Carthusian که راهبان در آن سوگند سکوت را دنبال کردند، رفت. او مجموعه‌ای از نقاشی‌های دیواری را که اکنون کاملاً آسیب ‌دیده است، روی مصائب و رستاخیز مسیح کشید.
مرگ: او در سن 63 سالگي درگذشت.

منبع: ويكي پديا
ويرايش متن: سروش بي دل