(هِنری برنارد) (۲۸ آوریل ۱۸۶۸ – ۱۶ آوریل ۱۹۴۱) (سن: 73) (ملیت: فرانسوي) (سبك: پست امپرسيونيسم)

امیل هِنری برنارد (Émile Henri Bernard) (زاده ۲۸ آوریل ۱۸۶۸ – درگذشت ۱۶ آوریل ۱۹۴۱) نقاش و نویسنده پست امپرسیونیست فرانسوی بود که با ونسان ون گوگ، پل گوگن و اوژن بوخ و در زمان‌های بعد پل سزان دوستی هنری داشت. بیشتر کارهای برجسته او در سن جوانی، در سال های 1886 تا 1897 انجام شد. او همچنین با Cloisonnism و Synthetism، دو جنبش هنری اواخر قرن 19 مرتبط است. آثار ادبی برنارد کمتر شناخته شده است که شامل نمایشنامه‌ها، شعر و نقد هنری و همچنین بیانیه‌های تاریخی هنری است که حاوی اطلاعات دست اولی درباره دوره مهم هنر مدرن است که برنارد در آن مشارکت داشته است.
Émile Henri Bernard در سال 1868 در لیل فرانسه به دنیا آمد. از آنجایی که در سال های جوانی خواهرش بیمار بود، امیل نتوانست توجه زیادی از سوی والدینش جلب کند. بنابراین او نزد مادربزرگش که صاحب یک خشکشویی در لیل بود و بیش از بیست نفر را استخدام می کرد، ماند. او یکی از بزرگترین حامیان هنر او بود. خانواده در سال 1878 به پاریس نقل مکان کردند، جایی که Émile در کالج Sainte-Barbe تحصیل کرد.
او تحصیلات خود را در École des Arts Décoratifs آغاز کرد. در سال 1884، به آتلیه کورمون پیوست و در آنجا امپرسیونیسم و پوینتیلیسم را آزمایش کرد و با هنرمندان دیگر لویی آنکوتین و هانری دو تولوز لوترک دوست شد. پس از تعلیق از École des Beaux-Arts به دلیل «نشان دادن تمایلات بیانی در نقاشی‌هایش»، با پای پیاده به بریتانی رفت و در آنجا شیفته سنت و منظره شد.
در آگوست 1886، برنارد با گوگن در Pont-Aven ملاقات کرد. در این دیدار کوتاه، آنها در مورد هنر تبادل نظر چندانی نکردند، اما مشتاق دیدار دوباره بودند. برنارد با نگاهی به آن زمان گفت که “استعداد خودم قبلاً کاملاً رشد کرده بود.” او معتقد بود که سبک او نقش قابل توجهی در توسعه سبک بالغ گوگن ایفا کرد.
برنارد سپتامبر 1887 را در ساحل گذراند، جایی که La Grandmère، پرتره ای از مادربزرگش را کشید. او به صحبت با نقاشان دیگر ادامه داد و شروع به گفتن چیزهای خوب در مورد گوگن کرد. برنارد به پاریس بازگشت، در آکادمی جولیان شرکت کرد، با ون گوگ، که همانطور که قبلاً گفتیم تحت تأثیر کارش قرار گرفته بود، ملاقات کرد، رستورانی برای نمایش این اثر در کنار آثار ون گوگ، آنکوتین و تولوز لوترک در خیابان کلیشی پیدا کرد. ون گوگ این گروه را مدرسه پتی-بولوار نامید.
یک سال بعد، برنارد با پای پیاده راهی پونت اون شد و گوگن را دید. دوستی و رابطه هنری آنها به سرعت قوی شد. در این زمان برنارد تئوری های زیادی را در مورد آثار هنری خود و آنچه که می خواست آن باشد ایجاد کرده بود. او اظهار داشت که “می‌خواهد [پیدا کند] هنری که نهایت سادگی را داشته باشد و برای همه قابل دسترس باشد، تا فردیت آن را تمرین نکند، بلکه به طور جمعی…” گوگن تحت تأثیر توانایی برنارد در بیان کلامی قرار گرفت. ایده های او
سال 1888 سال مهمی در تاریخ هنر مدرن بود. از 23 اکتبر تا 23 دسامبر پل گوگن و ونسان ون گوگ در آرل با هم کار کردند. گوگن سبک جدید خود را از Pont-Aven آورده بود که نمونه آن در Vision پس از موعظه: یعقوب کشتی گرفتن با فرشته، اثری قدرتمند نمادین بصری است که او قبلا طرحی را در سپتامبر برای ون گوگ ارسال کرده بود. او در سن 73 سالگي درگذشت.
منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل