(جونز) (۲۶ سپتامبر ۱۷۴۲ – ۲۹ آوریل ۱۸۰۳) (سن: 61) (ملیت: هلندي) (سبك: رمانتيتيسم)

توماس جونز (Thomas Jones) (زاده ۲۶ سپتامبر ۱۷۴۲ – درگذشته ۲۹ آوریل ۱۸۰۳) نقاش منظره ولزی بود. او شاگرد ریچارد ویلسون بود و در زمان حیاتش به عنوان نقاش مناظر ولزی و ایتالیایی به سبک استادش شناخته شد. با این حال، شهرت جونز در قرن بیستم زمانی افزایش یافت که آثار غیرمتعارف بیشتری از او که در اصل برای نمایشگاه در نظر گرفته نشده بودند، به نمایش درآمد. قابل توجه ترین آنها مجموعه ای از نماهایی از ناپل است که او از سال 1782 تا 1783 نقاشی کرد. با شکستن قراردادهای نقاشی منظره کلاسیک به نفع مشاهده مستقیم، آنها مشتاقانه منتظر کار کامیل کوروت و مدرسه باربیزون در 19 هستند. قرن. زندگی نامه او، خاطرات توماس جونز از پنکریگ، تا سال 1951 منتشر نشد، اما اکنون به عنوان منبع مهمی از اطلاعات در مورد دنیای هنر قرن 18 شناخته می شود.
توماس جونز در Trefonnen در Cefnllys، Radnorshire متولد شد، دومین فرزند از شانزده فرزند صاحب زمین توماس جونز از ترفونن و همسرش، هانا. سالهای شکل گیری او در املاک پدرش در پنسریگ در نزدیکی بیلث ولز سپری شد. بنابراین او اغلب به عنوان توماس جونز از پنسریگ نامیده می شود تا او را از دیگران با همین نام متمایز کند. او قبل از رفتن به آکسفورد در سال 1759 برای تحصیل در کالج عیسی، در کالج کریست، برکن، و بعداً در مدرسه ای که توسط جنکین جنکینز در Llanfyllin در مونتگومری شایر نگهداری می شد، تحصیل کرد. تحصیلات دانشگاهی او توسط یک عموی مادری که بر خلاف میل خود جونز، امیدوار بود او وارد کلیسا شود، تامین شد. جونز پس از مرگ این عمو در سال 1761 آکسفورد را ترک کرد و شروع به دنبال کردن حرفه مورد علاقه خود به عنوان یک هنرمند کرد.
جونز به لندن نقل مکان کرد و در نوامبر 1761 در مدرسه طراحی ویلیام شیپلی ثبت نام کرد. علیرغم شرکت در کلاس زندگی در آکادمی سنت مارتین لین، او نسبت به توانایی خود در ترسیم فیگورها به شکل متقاعدکننده ای مطمئن نبود و در سال 1763 نقاش برجسته منظره آن روز را متقاعد کرد. و همکار ولزی) ریچارد ویلسون که او را به عنوان شاگرد بپذیرد. جونز که جوانی با روحیه بالا بود، در مجله خود ثبت کرد که او و دو دانش آموز همجنس باز یک بار توسط استادشان با این جمله مورد سرزنش قرار گرفتند: “آقایان، این راهی برای رقابت با کلود نیست”.
در سال 1765 جونز شروع به نمایشگاه در انجمن هنرمندان (پیشرو آکادمی سلطنتی) کرد. از سال 1769 به بعد، مناظر او شروع به اتخاذ “شیوه بزرگ” کردند و به صحنه هایی در تاریخ، ادبیات یا اسطوره تبدیل شدند. همکار مکرر او در این آثار جان همیلتون مورتیمر بود که فیگورها را نقاشی می کرد. یکی از شناخته شده ترین آثار او در این دوره، بارد (کاردیف) است که بر اساس شعر توماس گری ساخته شده است. دهه 1770 یک دوره موفق برای جونز بود. او در سال 1771 به عضویت انجمن هنرمندان انتخاب شد و در 1773-1774 به عنوان مدیر انجمن خدمت کرد. این دوره همچنین شروع عادت نامتعارف جونز برای تولید طرح های کوچک مناظر با روغن روی کاغذ برای سرگرمی خود بود.
جونز در سپتامبر 1776 سفری مشتاقانه به ایتالیا را آغاز کرد. آثار تولید شده در آنجا به طور قابل توجهی از نمونه استادش فاصله گرفت، به ویژه در نقاشی های آبرنگ او، جایی که او یک پالت متمایز از سایه های مختلف آبی ایجاد کرد. جیکوب مور، جان رابرت کوزنز و توماس بنکس از جمله هنرمندان خارجی بودند که جونز با آنها دوستانه بود. اولین مأموریت او در ایتالیا یک منظره با عنوان دریاچه آلبانو – غروب آفتاب برای ارل اسقف دری بود که مهمترین حامی جونز شد. او در 61 سالگي درگذشت.
منبع: ويكي پديا
برگردان و ويرايش متن: سروش بي دل